Page 39 - congress
P. 39

ORAL PRESENTATION / TAM METİN SÖZLÜ SUNUM





                        Propiyonik Asit ile İndüklenen Deneysel Otizm Modelinde İnfliksimabın

                            Temporal Korteksteki Oksidatif Stres Belirteçleri Üzerine Etkisi


                     Bu  çalışmada,  propiyonik  asit  (PPA)  ile  oluşturulan  deneysel  otizm  modelinde,
               sıçanların temporal korteksinde infliksimab uygulamasının oksidatif stres parametreleri

               üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Üç–beş haftalık toplam 32 Wistar albino sıçan rastgele
               olarak dört gruba ayrılmıştır: kontrol, PPA (otizm), PPA + infliksimab ve infliksimab. Otizm
               modeli,  üç  ardışık  gün  boyunca  oral  yolla  250  mg/kg  dozunda  PPA  uygulanarak
               oluşturulmuştur. İnfliksimab, beş hafta boyunca 5 mg/kg dozunda intraperitoneal yolla
               verilmiştir. Deney sonunda, temporal korteks dokuları disseke edilerek malondialdehit
               (MDA),  glutatyon  (GSH),  katalaz  (CAT),  glutatyon  peroksidaz  (GPx)  ve  ileri  oksidasyon
               protein  ürünleri  (AOPP)  düzeyleri  ELISA  yöntemiyle  analiz  edilmiştir.  Bulgular,  PPA

               grubunda kontrol grubuna kıyasla MDA ve AOPP düzeylerinde anlamlı bir artış (P<0,05),
               GSH, GPx1 ve CAT düzeylerinde ise anlamlı bir azalma (P<0,05) olduğunu göstermiştir.
               PPA + infliksimab grubunda oksidatif stres daha da artarken, yalnızca infliksimab verilen
               grupta MDA ve AOPP düzeylerinin en yüksek, antioksidan parametrelerin ise en düşük
               düzeyde olduğu saptanmıştır (P<0,05). Bu bulgular, PPA ile indüklenen otizm modelinde
               belirgin bir oksidatif stres geliştiğini ve infliksimab tedavisinin temporal korteksteki bazı
               antioksidan parametreler üzerinde olumsuz etkiler oluşturduğunu göstermektedir. Elde
               edilen sonuçlara göre, TNF-α inhibitörlerinin, Tümör Nekroz Faktörü Reseptörü 2 (TNFR2)
               sinyal  yolu  aracılığıyla  mitokondriyal  disfonksiyona  katkıda  bulunarak  nörogelişimsel

               bozukluklarda oksidatif dengeyi bozabileceği düşünülmektedir.

               Anahtar Kelimeler: Antioksidan enzimler, Deneysel otizm modeli, İnfliksimab, Oksidatif
               stres, Temporal korteks.


                                                       INTRODUCTION
                     Autism Spectrum Disorder (ASD) is a neurodevelopmental disorder characterized by

               communication  deficits,  repetitive  behaviors,  restricted  interests,  intermittent  self-
               injurious  behaviors,  hyperactivity,  and  sensory  sensitivities  (Alacabey  et  al.,  2025).

               According to the World Health Organization, approximately 1 in every 100 children is
               diagnosed with ASD. Despite the rapid increase in the prevalence of autism, there is still

               limited knowledge regarding its etiology, risk factors, and disease progression (Tadas et
               al., 2025). Although genetic predisposition plays a significant role in the etiology of ASD,

               the  pathogenesis  process  is  also  substantially  influenced  by  various  environmental

               factors  during  prenatal  and  postnatal  periods,  which  may  be  associated  with  the
               increasing prevalence of ASD (Rajabi et al., 2024). The pathophysiology of ASD is not yet

                                                                                                        37
   34   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44