Page 134 - congress
P. 134

ORAL PRESENTATION / SÖZLÜ SUNUM





                          Hidrojen Peroksit ile İndüklenen Oksidatif Strese Karşı Propofol, Ketamin ve

                 Propofol-Ketamin Kombinasyonunun A549 Hücrelerindeki Antioksidan ve Antiproliferatif Etkileri




                     Bu  çalışma,  hidrojen  peroksit  (H₂O₂)  ile  indüklenen  oksidatif  stres  altındaki  A549
               akciğer  kanseri  hücrelerinde  ketamin,  propofol  ve  bu  maddelerin  kombinasyonunun

               antiproliferatif ve antioksidan etkilerini araştırmayı amaçlamaktadır.

                     İlk olarak, 100–2000 µM H₂O₂ ile propofol, ketamin ve kombinasyonlarının (10–2000

               µg/mL)  24  saatlik  sitotoksik  etkileri  MTT  testi  ile  değerlendirildi.  Yapılan  analizler
               sonucunda, H₂O₂ için IC50 değeri 501 µM olarak belirlendi. Propofol, ketamin ve propofol-

               ketamin  kombinasyon  için  ise  en  etkili  üç  konsantrasyon  (75,  125  ve  250  µg/mL)
               saptanarak, deneysel uygulamalar bu dozlar kullanılarak gerçekleştirildi. Belirlenen dozlarla

               tedavi edilen hücre lizatlarındaki oksidatif stres parametresi olarak malondialdehit (MDA);

               antioksidan  parametreleri  olarak  süperoksit  dismutaz  (SOD),  toplam  glutatyon  (tGSH)  ve
               total antioksidan kapasite (TAS) düzeyleri ölçüldü.


                     Propofol ve ketaminin, H₂O₂ kaynaklı hücre proliferasyonunu baskıladığı ve oksidatif
               stresi  azalttığı  gözlemlendi.  Artan  dozlarla  yapılan  tedaviler,  MDA  düzeylerinde  anlamlı

               azalma  sağlarken,  SOD,  tGSH  ve  TAS  seviyelerinde  belirgin  artışa  yol  açtı.  Özellikle
               kombinasyon  tedavisi,  bireysel  uygulamalara  kıyasla  daha  belirgin  antioksidan  etki

               oluşturarak aditif ya da olası sinerjik bir etki ortaya koymuştur.

                     Elde  edilen  veriler,  ketamin  ve  propofolün  yalnızca  anestezik  değil,  aynı  zamanda

               oksidatif  stresin  modülasyonu  yoluyla  akciğer  kanseri  hücrelerinde  antiproliferatif  ve
               sitoprotektif  etkilere  sahip  olabileceğini  göstermektedir.  Reaktif  oksijen  türleri  (ROS)  ve

               sitotoksisitedeki  azalma,  bu  ajanların  akciğer  kanseri  tedavisinde  yardımcı  tedavi  olarak
               potansiyel kullanımını desteklemektedir. Bu bulgular, mekanizmalarının aydınlatılması ve

               klinik  uygulanabilirliklerinin  değerlendirilmesi  için  ileri  moleküler  ve  in  vivo  çalışmalara
               ihtiyaç olduğunu göstermektedir.


               Anahtar Kelimeler: A549 hücreleri, anestezikler, sitotoksisite, oksidatif stres, ketofol.




                                                                                                          131
   129   130   131   132   133   134   135   136   137   138   139