Page 118 - congress

ORAL PRESENTATION / SÖZLÜ SUNUM

Eryngium extracts, and highlight E. billardierei root as a particularly promising candidate for
future phytochemical and anticancer investigations
Keywords: Anticancer, Cytotoxicity, Eryngium, HepG2, IC50.

Beş Eryngium Türünün Toprak Üstü ve Kök Ekstraktlarının

HepG2 Hücreleri Üzerindeki Karşılaştırmalı Sitotoksisite Değerlendirmesi

Eryngium (Apiaceae) cinsi, dünya çapında dağılmış 250'den fazla türe sahiptir ve
bunların çoğu, idrar söktürücü, iltihap giderici, antimikrobiyal ve yara iyileştirici özellikleri
nedeniyle etnomedikal tıpta kullanılmaktadır. Etnobotanik önemlerine rağmen, Eryngium
türlerinin sitotoksik potansiyeli, özellikle karaciğer kanseri bağlamında, henüz yeterince
araştırılmamıştır. Bu çalışmada, beş Eryngium türünün (E. campestre, E. bithynicum, E.
billardierei, E. creticum ve E. falcatum) hem toprak üstü hem de kök kısımlarından elde
edilen %70 etanollü liyofilize özütlerin HepG2 insan karaciğer karsinomu hücreleri üzerindeki
sitotoksik etkilerini araştırdık. Bu türler, cins içindeki filogenetik yakınlıkları nedeniyle
seçilmiş olmakla birlikte, farklı morfolojik özellikler ve ekolojik adaptasyonlar sergileyerek,
türlere ve organlara özgü sitotoksik aktivite farklılıklarını değerlendirmek için karşılaştırmalı
bir çerçeve sunmaktadır. Hücre canlılığı, standart sitotoksisite analizleriyle değerlendirilmiş
ve sonuçlar standart sapmalarla birlikte ortalama değerler olarak bildirilmiştir. Test edilen
örnekler arasında, E. billardierei kök ekstresi en düşük IC₅₀ değeriyle (0,081 ± 0,004 mg/mL)
en güçlü sitotoksik aktiviteyi gösterdi ve bu da antikanser etki potansiyelinin önemli
olduğunu gösterdi. Buna karşılık, E. bithynicum'un toprak üstü ekstresi en yüksek IC₅₀
değerini (2,507 ± 0,852 mg/mL) gösterdi ve bu da en zayıf sitotoksik etkiye işaret etti. E.
billardierei'nin (1,67 ± 0,718 mg/mL), E. creticum'un (1,352 ± 0,085 mg/mL) toprak üstü
ekstrelerinde ve E. falcatum'un hem kök (1,341 ± 0,093 mg/mL) hem de toprak üstü (0,964
± 0,294 mg/mL) ekstrelerinde orta düzeyde sitotoksisite gözlendi. E. campestre, toprak üstü
kısımlarda nispeten düşük IC₅₀ (0,586 ± 0,176 mg/mL) gösterdi. Özellikle, örneklerin hiçbiri,
güçlü antikanser potansiyeli ile yaygın olarak ilişkilendirilen eşik değer olan 0,03 mg/mL'nin
altında IC₅₀ değerlerine sahip değildi; ancak E. billardierei kök ekstresi en yakın olanıydı ve
daha fazla araştırmayı gerektiriyordu. Kök ve toprak üstü kısım karşılaştırmaları, E.
billardierei kök ekstresinin toprak üstü muadilinden belirgin şekilde daha yüksek
sitotoksisite sergilediğini ortaya koydu ve biyoaktif bileşik dağılımında organa özgü önemli
farklılıkları vurguladı. Bu bulgular, türe özgü ve organa özgü faktörlerin Eryngium özütlerinin
sitotoksik potansiyelini belirlemede kritik roller oynadığını düşündürmekte ve E. billardierei
kökünün gelecekteki fitokimyasal ve antikanser araştırmaları için özellikle umut vadeden bir
aday olduğunu vurgulamaktadır.
Anahtar Kelimeler: Antikanser, Sitotoksisite, Eryngium, HepG2, IC50.

115